Staat regelmatig vast met de achterbenen

Hallo Irma, ik ben afgelopen donderdag met Firelady bij Stefan Cokelaere geweest. Hieruit kwam naar voren dat ze aan beide knieën een gewrichtsontsteking heeft, daar is ze voor ingespoten. En heel gevoelige voeten, ze is nu rondom beslagen, voor met zool en foam. Met de juiste training zou dit de klachten moeten aanpakken. Ik ben heel blij met Stefan en wil jou graag bedanken voor de doorverwijzing. Over de deuk in haar hals hoeven we ons geen zorgen te maken. Groet Cindy

Thermografisch onderzoek hele paard

Dierenarts is geweest! Fries gaat definitief de wei op, te veel schade, gaat voor nu niet meer goed komen.
De Totilas, daar keek hij erg moeilijk bij, hoe meer ik vertelde, des te bedenkelijker hij werd. We zijn met stap 1 begonnen en dat is het dagelijks geven van magnesium en selenium, en staat voor op ijzers wat evt nog uitgebreid kan worden naar achter. Die ijzers werkten meteen en ook de supplementen (schussler) lijken hun werk te doen. Mijn diergeneeskundig vriendinnetje wijtte het aan dat hij op jonge leeftijd verhuisd is naar een drassige wei met zachte ondergrond waardoor kraakbeen etc niet goed uitgehard is.
Hij is echt vooruit aan het gaan, en mag het nog steeds heel rustig aan doen!
Je hebt ons met beide paarden enorm goed geholpen! Dank je wel.

Thermografisch onderzoek

Beste Irma, ik ben echt onder de indruk van het onderzoek gisteren. Ik ben echt zo blij met jou! Had ik dit met mijn vorige paard geweten had ons zoveel tranen bespaard gebleven!

Pijnlocaties zichtbaar gemaakt voor het oog!

Irma heeft ons goed geholpen bij de zorgen van ons paard. Van daaruit konden wij verder kijken waar de problemen  zaten. Irma ging zelfs voor ons verder dan waar de thermografische meting stopte. Echt super.

Preventief thermografie inzetten; Zin of onzin?

Uit interesse had ik mij aangemeld bij het webinar van Irma. Thermografie, wat is dat en wat kan je ermee? Deze vraag was mijn insteek om dit webinar te volgen. Wat mij opviel tijdens het webinar is dat er vaak veel blessures optreden zonder dat wij dit als eigenaren in de gaten hebben. Een paard hoeft dit dus niet altijd aan te geven. Ik vroeg haar of ze ook naar het Zuiden van het land wilde komen en gelukkig was dat een optie.

Mijn paard, een mooie jonge gezonde ruin, vol in de groei, laat op het eerste gezicht geen aanleiding zien dat er iets niet goed is in zijn lichaam. Maar omdat ik hem wil verkopen, wil ik gewoon weten of alles in orde is. De röntgenfoto’s lieten op de rug en benen geen afwijkingen zien. Nu dus de thermografie. Ik was er positief gespannen voor.

Mijn paard gedroeg zich prima maar had last van veel spierspanning, vooral op zijn rug. Na het nemen van de eerste foto’s, moesten we longeren. Daarbij was de spanning in de rug goed te zien. Nadat de laatste foto’s genomen waren, hebben we kort de bevindingen al besproken. De dag erna hebben we dit uitgebreid gedaan, inclusief het rapport.

Was mijn paard nu inderdaad volledig gezond? Nee. Heel simpel, nee. Geen ramp, maar omdat hij zijn rug totaal niet gebruikt met lopen (ook niet in de weide of aan de hand), moest hij enorm compenseren. Zijn knieën, borst en hals waren rood. Dat duidde op te veel activiteit of ontsteking. Irma gaf ook het advies om de zadels na te laten kijken omdat de thermografie aangaf dat er teveel druk zat bij de schoft.

Mijn paard is pas 4, volop in de groei en is nog flink overbouwd, dus na overleg met diverse partijen (fysio, instructrice, zadelmaker, Irma) en het tonen van het rapport, kwamen we op een idee: aquatraining. De zadels zijn breder gemaakt (het paard was 2-3 cm gegroeid in de breedte op 5 maanden) en drie dagen later was de eerste keer aquatraining een feit. Dit houden we voorlopig even vol, passen de training aan op core stability voor het paard en dan plannen we weer een meting in om erachter te komen of  de aanpassingen en het trainingstraject voldoende helpt.

Ik was natuurlijk nooit achter dit verkeerde lichaamsgebruik gekomen, of te laat, zonder de thermografie. Ik ben Irma dankbaar voor het uitgebreide onderzoek en advies. We gaan aan de slag en hopelijk over 3 maanden goed resultaat. Om antwoord te geven op de titel: Thermografie heeft dus preventief ZIN!

Zenuwcompressie

Het verschil tussen revalidatie of euthanasie.

Begin juni kreeg ik een telefoontje dat mijn paard, de 14 jarige Quarter Boeffie, heel erg hinkte in de wei. Omdat hij nog wel eens een hoefzweer heeft was dat nu ook mijn gedachte. Hoe erg ik ernaast zat zag ik toen ik de wei in liep! Heftig bezweet en in paniek naar mij hinnikend trof ik hem tussen de anderen aan…..

Zijn linker voorbeen kon hij amper belasten en stond gebogen naar voren. Door een soort bokkende beweging kon hij zich vooruit bewegen. Snel de dierenarts gebeld en die zei vol overtuiging: zal wel een hoefzweer zijn maar ik kom eraan. Bij aankomst zag hij ook gelijk dat dit geen hoefzweer was.

Een mobiel röntgenapparaat werd gepakt om de 1^e prognose, een gebroken elleboog, te bevestigen dan wel uit te sluiten: niets gebroken, gelukkig, maar wat dan wel?

Gebroken schouder? Spieren afgescheurd? Beide betekende euthanasie. Twijfel bij mij. Ik kan mijn topper maar 1x laten inslapen. Hij is nog jong, hij staat, hoe zielig ook, nu wel rustig zijn hooi te eten met van de ogen die nog vol leven zitten. Overleg met de dierenarts: hoe zeker ben je? Dierenarts belt kliniek: foto’s maken. Volgend dilemma: wel/niet de trailer in, kan ik hem dat aandoen? Weer overleg. Dierarts geeft aan: ik geef hem pijnstillers. Ok. Als hij er in loopt/hinkelt/springt gaan we en anders……. Hij sprong er zo in! Gelukkig! Heeel voorzichtig richting kliniek.

Daar weer röntgenfoto’s en een scan: niets te zien! De dierenarts zegt dat hij dit vaker heeft gezien bij paarden die op een operatietafel hebben gelegen: een beknelde zenuw maar, zegt hij erbij: het zou ook een afgescheurde zenuw kunnen zijn en dan is het onherstelbaar. Geef hem 10 dagen de tijd na een week moet je verbetering zien.

Pijn heeft hij bij dit letsel niet “alleen last van een niet functionerend been”. Helaas bleef hij stabiel. Hij werd wel steeds handiger met zijn handicap: liggen en opstaan was geen probleem en ook piepte hij als ik even niet oplette de box uit.

De dierenarts was ons al langzaam aan het voorbereiden op het moment van euthanasie en omdat ik daar nog niet aan toe was ben ik gaan googelen op “zenuwbeknelling paard”. Ineens zag ik de site van Irma! Ik heb haar gelijk gemaild met de vraag: kun jij zien of een zenuw bekneld is of afgescheurd? Ik werd al heel snel teruggebeld: Irma kwam er meteen aan!

Irma heeft van Boeffie meerdere warmtebeelden gemaakt en keek mij vol overtuiging aan: een beknelling. Irma heeft nog een second opinion gevraagd bij een collega uit Amerika en ook die was overtuigd: bij afscheuring heb je een ander warmte beeld. En nu? Een beknelling heeft herstel nodig plus de hersteltijd van wat het trauma heeft veroorzaakt. Weer overleg dierenarts: hij gelooft niet in thermografie maar vond mijn wanhoopspoging prima: Boeffie heeft geen pijn. Ik mocht Boeffie nog 3 weken extra tijd geven. Boeffie weer in de trailer ditmaal naar ons huis waar hij, naast box rust (met zeer dikke matten), ook alleen buiten kon staan en zo rustig kon herstellen. De dierenarts heb ik gevraagd of hij wilde monitoren of het nog “paard waardig” was en bleef. Samen met Irma hebben wij een behandelplan opgesteld: 2x per week kwam er een paardenfysio die hem lasertherapie gaf en Irma kwam iedere 4 weken voor thermografie. Ik kreeg een pocketformaat thermografiecamera om zijn benen te monitoren. Na iedere laserbehandeling ging hij beter lopen en dat was terug te zien in de thermografie. Wat de thermobeelden ook heel mooi weergaven was de conditie van de rest van zijn lijf. Onze grote angst was dat er ergens overbelasting op zou treden. Door de thermobeelden konden wij dat heel goed monitoren. Boeffie blijkt naast een superhandig paard ook een paard te zijn die naar zijn lijf luistert: hij heeft heel veel gelegen om zijn lijf rust te gunnen.

Inmiddels zijn wij een half jaar verder, staat hij weer op 4 benen en is inmiddels ook weer bekapt. Boeffie is er nog niet: zijn spieren moeten weer aansterken maar de prognose is dat hij weer helemaal hersteld en ik er aankomende zomer weer op kan. Ik besef dat niet iedereen de mogelijkheid heeft om zijn/haar paard zo te laten revalideren maar het kan wel: een zenuwbeknelling is te genezen en zeker als je wordt bijgestaan door een vakvrouw als Irma. Zij heeft het leven van Boeffie gered en daar ben ik haar ontzettend dankbaar voor!

Waar zit de oorzaak van het probleem?

Na bijna 2 jaar zoeken en puzzelen met de kreupelheid van mijn Lusitano ruin van 8 jaar kwam mijn dierenarts met het idee om een Thermografisch onderzoek te laten doen. Het is een investering welke zich heel gemakkelijk terugbetaalt omdat het helpt te  lokaliseren.

In ons geval in de nekwervels terwijl we op de benen gefocust waren. Eerder klinisch en röntgenologisch onderzoek bleek een complexe puzzel met geen oplossing alleen nog meer vraagtekens. Je kan geen diagnose stellen met dit onderzoek. Maar je weet wel WAAR je moet gaan zoeken. En dat scheelt een hoop foto’s, geld, tijd en gedoe.

Binnen een kwartier gaf Irma al aan dat het probleem in de nekwervels zat en dat is afgelopen maandag bevestigd in de kliniek. Dankzij Irma Wensink’s kundige en respectvolle manier van werken weet ik nu de bron van de ellende. Grote stap – snel thuis!

Erg gespannen en schrikkerig, veel struikelen, vallen en staakgedrag.

Volgens velen was ons paard een hysterisch paard die niet voor je wilt werken, maar ondanks haar gedrag bleef ik vertrouwen in haar hebben dat ze geen slecht paard is. Ze was erg angstig en schrok overal van. Onder het zadel begon ze te stagneren, ze ging niet meer voor of achteruit. Dit uitte zich in stilstaan, achteruitstappen, schudden met het hoofd en soms steigeren. Ze had altijd al moeite met aanspringen in galop, struikelde veel, viel op d’r voorbenen en liep kort en onregelmatig. Ze hield vooral haar lijf erg vast en was zeer gevoelig achter haar oren. Kortom er was veel gaande.

Na wat research kwam ik terecht bij Irma Wensink en wat ben ik enorm onder de indruk van dit geheel. Door middel van thermografische onderzoek, kan Irma precies lokaliseren, waar de pijn zich bevindt over het gehele lichaam van het paard. Er waren ontzettend veel pijn locaties zichtbaar. Irma maakt een rapport op en stuurt dit door naar de paardenkliniek. Na een aantal behandelingen in de kliniek, hebben wij een totaal ander paard terug gekregen! Dit bleek na controle bij Irma ook duidelijk terug te zien op de thermografische beelden. De pijn was zichtbaar verminderd en dit paste ook goed bij het gedrag van wat ons paard liet zien! Ze is veel rustiger en ontspannender. Ze is soepeler in haar lijf en houdt het minder vast. Ze springt krachtiger aan in galop en valt niet op d’r voorbenen, en je mag aan haar oren komen zonder dat ze de lucht in gaat!

Ik raad iedereen aan om je paard door middel van thermografie beelden te laten controleren door Irma. Zij kan duidelijk in kaart brengen waar pijn en blessures zich bevinden, zo voorkom je erger. Irma is zeer vakkundig in haar werk, legt het duidelijk uit en neemt hiervoor de tijd. Waar ik vooral veel waarde aan hecht, is de samenwerking tussen Irma en de paardenarts. Door de goede communicatie tussen beiden zijn we gekomen tot dit succes!

Chagrijnig gedrag en verzet

Mijn paard begon chagrijnig gedrag te laten zien bij het opzadelen en ook onder het zadel werd hij steeds opstandiger. Ik kreeg van m’n instructrice en stalgenoten te horen te horen dat hij me gewoon aan het uitproberen was, ik moest hem er maar doorheen rijden, ik was te lief voor hem. Mij zat het niet lekker en ik heb toen van alles laten checken: tandarts, 2 verschillende zadelmakers, osteopaat, andere voeding, massage.. Nergens kwam voldoende uit, maar ondertussen werd z’n gedrag wel steeds erger.

Toen heb ik Irma thermofoto’s laten maken en hier kwamen heel duidelijke plekken uit waar hij pijn had, vooral z’n rug was een probleem. Met deze informatie ben ik naar de da gegaan en zij heeft m’n paard toen heel gericht verder kunnen onderzoeken en kunnen behandelen. Na behandeling en revalidatie heeft Irma opnieuw foto’s gemaakt en toen zagen we een heel ander beeld.

Een zadelmaker heeft aan de hand van de foto’s een zadel kunnen adviseren en toen konden we eindelijk pijnvrij rijden. Het heeft nog even gekost voor we echt het vertrouwen weer terug hadden, maar ik zag z’n gedrag wel steeds beter worden, ook was hij veel vrolijker. Omstanders gaven aan dat het wel een totaal ander paard leek.

Had ik dit maar eerder gedaan, dat had ons een hoop ellende kunnen besparen. Luister als eigenaar dus naar je paard en naar je gevoel!